रोज़ु सुबुह जियां अम्बीबे॒न जा गीता ऐं रीटा खे उथारिण लाइ वाका जारी हुआ। सिजु चड़िही आयो आहे, ही खट छडी॒न ई कोन थियूं, होडां॒हं हिनन जूं आंटियूं थोरी देर थियण ते हो हा मचाईदियूं, माई कान आई आहे, माई कान आई है, सजी॒ सोसाइटीम खे फ़ोन फिरी वेंदा । हिनन महाराणियुनि खे त पंहिंजी इज्जत जी पेई कान्हे, मुंखां त हिन उम्र में कंहिंजी तूतारी कान ती बु॒धी वञे, अड़े ओ गीताड़ी, उथ हाणे! रीटाली! हुन जी नासुनि में गिलोड़नि खे तरो लग॒ण जी गं॒धि आई त हुन डोड़ी कोठीअ जी कुंड में ब॒रंदड़ि इस्टिव जो बा॒रण घटि कयो, देग॒ड़े में केवी घुमाई। हुन रमणे जी खंघकार बुधी । हू मंजीअ ते ऊँधो थी सुम्हियो पियो हो । हुनजी गहिरी निंड मां लग॒सि त अञा कंतरीअ (देसी दारु) जो असरु लथो कोन हुअसि । काम का न काज का, ढाई लिटर दारु का, हुन सोचियो । हू सिर्फ ब॒ कम ई कंदो आहे,
चेकबुकु
रोज़ु पैसनि लाइ मूं सां हथु आज़माइणि ऐं कहिं तरह, बारहनि घरनि में हड टोड़े बासण बु॒हारी करे आंदल मुहिंजनि किन नोटन ते क़बज़ो जमाऐ कंतरीअ जूं थेल्हियूं डो॒घणि, हिन जो सोच जारी रहियो । हिन याद करण जी कोशिश कई, कडहिं खां, याद कोन आयुसि । हुन खे लगो॒ त हुनजी अखि आली आहे, हथु अखियुनि ते फेरियाईं, अखियुं सुकल हुयुं ।
अली ओ गीताड़ी! ओ रीटाली!
गीता हिक अखि खोले माउ खे इस्टिव अगि॒यां देग॒ड़े में पाणी विझंदो डि॒ठो। खट भरिसां सुम्हियल जगि॒ये ऐं राधिका मथां चादर सवली करे विधी ऐं वरी अखि बंद करे पासो वराऐ छडि॒यो।
अम्बीबे॒न, गीता ऐं रीटा सां तैयार थी वेई हुई, जल्द करियो, जल्द करियो नाश्तो करे वठो, नाश्तो करे वठो जी रट चालु हुई रमण, राधिका ऐं जगि॒यो बि बुरश करे चुका हुआ । अम्बीबे॒न जगि॒ये,खे सिविल हॉस्पीटल मां हर महिने आंदर दवाउनि मां के गोरियुं डि॒नयुं ,गिलास
पाणी डि॒नो ऐं हुनजे वारनि में आङुरियुं फ़ेरायुं । वाइड़ी वाइड़ी नज़र ईदड़, अजीब नमुने कंध खे कहिं महिल खाबे॒, कहिं महिल साजे फेराईंदड़ि राधिका खे बि ब॒ गोरियुं ऐं पाणी डि॒नो, पेशानीअ ते चुमियो ।
मुंखे पैसा डेई वनजि, रमण अहिड़े नमुने पैसा घुरिया जणु को बिजलीअ जो बिल भरणो अथसि, न भरींदो त घर में ऊदहिं थी वेंदी । कोन्हिन मूं वटि पैसा तुंहिंजे दारुंअ लाइ, वञु, वञी पंहिंजो को डं॒डो कुंडो हलाऐ।
रमण मग़ज़ पची करण अजायो समझियो। हुन खे हाणे परवाह बि कान्हे । हिनखे उन गु॒झी जाइ जी ख़बर पइजी वेई आहे, जिते अम्बीबे॒न बेढ़हियल सेढ़हियल नंढा वडा॒ नोट लिकाऐ रखंदी आहे । अञा ताईं त कम हले पियो, जड॒हिं उहो छोटो मोटो खज़ानो खाली थींदो, डि॒ठो वेदो।
अम्बीबे॒न, गीता ऐं रीटा सां घर खां निकरी रही हुई त उन वक़्त हेमल रुअंदी रुअंदी आई।
वरी छा थियो? वरी मारियाईं?
मुंखे हुन सां रहिणो कोन्हे । गीताऐं रीटा भेण खे वकोड़े बीठियुं, पुठीअ ऐं मथे ते हथु फेरींदियुं रहियुं । जिग॒यो ऐं राधिका कुछ समझी न रहिया हुआ, सिर्फ वाइड़ियुनि नज़रुनि सां हेमल खे दिसंदा रहिया।
तोखे मुं पहिरी चयो, नाथो सुठो माणहु आहे, हुन नेक माण्हुआ खे छडे॒ हिन नासपिटए सां न वञी रहु, पर तो ते जीवणे जो भूतु स्वार हो, सुठो आहे, सुहिणो आहे, ख़ूब कमाऐ थो, बस अची वईअं चक्कर में। तोखे कहिड़ी खबर मर्दनि जे हरामपाईयुनि जी । हाणे डि॒सु, नाथो बि वेचारो थियो पियो घुमे ऐं तुं बि वेठी हडि॒यूं टोड़ाई । छो मारियाईं?
उहोई, हुनजो शकी सुभाउ, कहिं सां बि गा॒ल्हायां त समझे थो मुंहिंजो उन आदमीअ सां चक्कर आहे । अजु॒ सिर्फ हिक भले आदमीअ गलीमे जे छेड़े वटि रहंदड़ि मगनभाई जो घर पुछियो, मां हुन खे घर डे॒खारिण वियसि ऐं मोटी आयसि त बस शुरु थी वियो ठोंशनि ऐं लतुनि सां । मुं बि मथे ते थाल्ही वहाऐ कढीमांसि । वडो॒ गो॒ड़हो थी पियो अथसि, पाड़े वारा विच में न अचनि हां त अजु॒ मां हुन जो खून करे छडि॒यां हा।
चङो हाण माठ कर, आई आहे ख़ून वारी नाश्तो कयो अथेई ? नाश्तो कर ऐं हलु मुंसां आंटीयुनि जे घर, हुअं ई बंगले वारी आंटी तोखे याद पेई करे, हुनखे गीताड़ी तोड़े रीटालीअ जो कमु वणे ई कोन थो,तुंहिंजो ई वणंदो अथसि ।
हेमल कटोरे में बचियल गिलोड़ा खंया ऐं तए ते थाल्हीअ सां ढकियल रोटलो खंयो।
तुंहिंजे हथ में जादु आहे, मा!
अम्बीबे॒न हल्को खिलयो, जल्दी खाई वठु । देर पेई थिए।
मा, बापु बि तोखे मारींदो हो न?
हर मर्द मारींदो आहे।
बा॒पु?
डा॒ढो ।
तूं बि हुन खे मारींदी हुईअं?
मां चाहींदी हुयसि, पर पुजी॒ कान सघंदी हुअसि, हू डा॒ढो क़दावर, जांठो मर्द आहे । तूं ऐ आभा हुन ते वियुं आहियो।
बा॒पु पैसे वारो आहे न?
हरुभरु बि न, पर रमणे वांगुर कंगालु कोन्हे ।
बा॒पु खे तो अजायो छडि॒यो, असीं सभ सुखी हुजुं हा, जगी॒ये ऐं राधिका जहिडा बीमार बा॒र बि न थियन हा।
ही तूं अजु॒ कहिड़ो रामायण खणी वेठी आहीं, हाणे जल्दी खाई वठु त हलूं, गीता ऐं रीटा में कहिड़ी बीमारी आहे, जगदम्बा जी जहिड़ी इच्छा, बा॒र तहिड़ा थींदा आहिन, गांडी (चरी)।
बा॒पु खे तो छडियो जो बा॒पु तोखे मारींदो हो, न?
न, मार ते मां हिरी वेई हुयसि, मुंखे रमाबे॒न आपे खां कढी छडियो । हा, मां नंढी हुयसि पर याद आहे त बुआ ऐं तुहिंजे विचमें हमेशह तोपबाज़ी हलंदी रहंदी हुई, पर मुंखे डा॒ढो भाईंदी हुई।
हेमल थाल्ही धोई रखी ऐं पाणी पीतो ।अम्बीबे॒न जो मोबाईल वज॒ण लगो॒ ।
हा, हा सुनीता भाभी अचां थी, बस ड॒हनि मिन्टनि में अचां थी, हेमली आई आहे ... हा, हा हिनखे वठी थी अचां । हेमली हलु, बंगले वारीअ जो फरु थो किरे, ब॒ मिन्ट देर थिऐ मस त हुनजो तूतारो चालु थियो वञे। तुंहिंजो बु॒धी ख़ुश थी, चयमि न हुनखे तुंहिंजो ई कम्...
थोरो परभरो हिकु सुहिणो क़दावर नौजवान कहिं अधड़ोटि उम्र जे आदमीअ सां हिनन तरफ अची रहियो हो, हिनखे अधड़ोटि उम्र वारो भाई कुझु कुझु सुञातल लगो॒ ।
।
अड़े, गोवर्धनभाई तव्हां! हिते? हिते कीअं पहुता?
काफ़ी गो॒ल्हा खां पोइ । भाभी बे॒न, हिकु बुरो समाचार आहे, भाई साहिब गुज़ारे विया ।
अम्बीबे॒न सुन थी वेई। हिनखे रुअण अची रहियो हो, पर रोई कान सघी । हिन पल्व सां अखियूं उघियुं, अखियुं सुकल हुयुं । हुन खे चुप चुप डि॒सी नौजवान हुनखे बां॒हं खां वठी खटि ते वीहारियो। हेमल डोड़ी घडामंजीअ तां लोटी खणी मट मां पाणी भरियो ऐं तकड़ो अची माउजे चपनि ते रखियो । गीता, रीटा, राधिका ऐं जगी॒यो खटि जे चौधारी बीही रहिया। राधिका जो कंधु हुअं खां थोरो तकड़ो खाबे साजे॒ फिरण लगो॒ ।
अम्बीबे॒न पाणी पीतो, ऊन्हो साहु खंयो । गीता अंदरां ब॒ गिलास पाणीअ जा भरे आयलनि खे डि॒ना।
कडहिं?
टे डींहं थिया।
रमण गोवर्धन जे बेझो आयो।
छा गाल्हि आहे ?
गोवर्धन भाईअ रमण खे जवाब डि॒यण बजाइ सिर्फ हुन खे घुरींदो रहियो । रमण खे लगो॒ हू जे हिते बीठो त पक गोवर्धन भाई अखियुनि सां हुन खे चबा॒ड़े छड़ींदो, हू थोरो परभरो पाड़े वारे जी खटि ते वेही रहियो । गीता ऐं रीटा बि थोरो परभरो बनी सुटु बुटु करण लगि॒युं ।
अम्बीबे॒न निरड़ खां अखि ताईं लटकी आयल चग॒ खे मथे करे संदसि कुल्हे ते हथु रखी बीठल सोभियावान नौजवान खे डिठो ।
सुञाणीं थी? गोवर्धनभाईअ जा चप थोरा वेकरा हुआ, हल्की मुश्कि में।
राजेश... राजूडो... अम्बीबे॒न राजेश जे मुंहं खे तकीदे भुणिकयो।
राजेश अम्बीबे॒न जे पेरन ते हथ रखिया अम्बीबे॒न हुन खे छातीअ सां लातो, पेशानी चूमी।
वडे॒ कालेज में पड़हंदो आहे । अम्बीबे॒न हुन खे वरी चुमियो ।
भाभी बे॒न, तोखे घर हलणो पवंदो।
अम्बीबे॒न गोवर्धन भाईअ खे ब॒ पल डिठो । छो? छा लाइ?
हलु, सभु बुधाईंदोसाइं। कुझु त करणो पवंदो, शास्त्रनि प्रमाणे(मुताबिक़) ।
टिन डीहंनि खां पोइ हली मुंखे छा करणो आहे । कहिंखे डि॒सणो आहे । मां न हलंदियसि।
बे॒न, ईअं न चउ, तुंहिंजो घर आहे, साहुरा आहिन ।
हाणे उते मुंहिंजो केरु आहे. जेको हो सो त छडे॒ वियो ।
हू न, तूं हुन खे छडे॒ वईअं, भाभी बे॒न । भाई साहिब त सालनि खां पोई बि पतो पवण ते तोखे वठण आयो हो। हुनखे पोइ ख़बर पेई त जड॒हिं हू तोखे वठण आयो हो तड॒हिं रमण मां थियल बा॒र तो घर अंदर पूरे छडि॒या हुआ, भाई साहिब खे बा॒हिरां ई मोटा छडि॒युइ ।
कुझु बि, मां न हलंदियसि ।
बा॒, हलु, घर हली रहु, बेन (भेण) हेमल वे बि वठी हलु । राजेश हिक भेरो बरी अम्बीबे॒न जे पेरन खे छुहियो । हुनजो ध्यान गीता, रीटा, राधिका, जगी॒ये तरफ वियो ।
भली सभिनी खे....
आनाकानीअ जे बावजूद, अम्बीबे॒न राजूड़े जी मिन्थुनि अगि॒यां हाराइजी वेई । हुन गोवर्धन भाई ऐं राजेश खे चाहिं पाणी कराई, गीता ऐं रीटा खे कम ते मोकलयो, राधिका, जगी॒ये जी पारत पाडे़ जी भाभियुनिखे सौंपे, लिकाए रखियल नोट खंया, जेके काफी घटि लग॒सि,
समझी वेई, रमणे जी सुंझ सुंझ कमु करे वेई आहे । बा॒हिर अची रमणे खे हिक तिखी घूर डि॒नी ऐं हेमल खे साणु वठी राजेश ऐं गोवर्धन भाई सां सुरेन्द्रनगर लाइ रवाना थी । कहिड़ो परे आहे, सुभाणे वापस अची वेंदयसि ।
अम्बीबे॒न, हेमल, गोवर्धन भाई, राजेश सां गडु॒ दालान अंदर घिड़ी। हिन दालान में सालनि खां पोइ आई आहे । उहो ई दालान जंहिंजी चोथीं कुंड कान हुई, बस, टेड़े मेड़े आकार जो हो । जिते रमाबेन जहिड़ा टेड़ा माण्हु रहंदा हुजनि, उहो दालान त टेड़ो ई हुंदो न! हिनजु केतरियूं यादगिरीयुं हिन दालान, घर सां जुड़ियल आहिन, जडहिं हुअ शादी करे हिन घर में आई हुई... हिन पंहिंजो पाण खे अंदर ई अंदर में गारियूं बकण शुरु कयूं, छा जूं यादिगीरियूं, मुंखे छा करणो आहे हिन घर सां । जेका विधी बि॒धी बामन (ब्राह्मण) चवंदो, करे हलंदी थींदयसि,
मुंखे छा करणो आहे हिन घर सां ।
रमाबेन बाधा फ़ाड़े रुअंदे अम्बीबे॒न खे भाकुर पातो... मुहिजो सोन जहिड़ो भाउ... हिन पार कढण शुरु कया । अम्बीबे॒न खां बि सुड॒को निकरी वियो । घर जूं बि॒यूं औरतुं बि हिक हिक थी अम्बीबे॒न सां भाकुर पाऐ, रोई गडि॒युं । हुनखे पाणी डिनाऊँ । हुन पल्व सां अखियूं उघियुं, अखियूं सुकल हुयुं ।
हुन खे कारी साड़ही डि॒नी वेई, जल्दु पाओ वठु, गो॒ठ जूं पैंचायती भेनरु अचणियुं आहिन । विधवा जो वेसु? पर हुअ विधवा किथे आहे. रमणो जो वेठो आहे । रमाबे॒न आई, हुनखे बीठल डि॒सी, वाको कयाईं, रूपा भाभी जल्दी कर, देर थी वेंदी।
बि॒ए डीं॒हं बा॒मन आयो, के मंत्र शंत्र पड़िहया, ड॒खणा वठी रवानो थी वियो । राजेश अम्बीबे॒न खे पेरें पेई कालेज वञी चुको हो । रमाबे॒न, गोवर्धन भाईअ ऐं बि॒यनि मिटन माइटनि जूं सुरबा॒टनि में मीटिंगं चालु हुयुं अम्बीबे॒न खे समिझण में देर कान लगी॒ त हुनखे उते वठी अचण जो कारण को बि॒यो ई आहे।
अम्बीबे॒न जे बार बार मोकलाइणि जे बावजूद, घर वारा हुन खे मोकल न डे॒ई रहिया हुआ । ब॒ डीं॒हं बि॒या बि गुज़री विया । हुनखे चोरा खोरा इहा लगी॒ पेई हुई त जेकड॒हिं हुअ जल्द वापस न मोटी त घर छडा॒इजी वेंदा, अजु॒कल्ह हुअंई बा॒हिर जुं केतरियुं मायूं सोसाइटीअ में अची वयूं आहिन, छुटी कर मस त ठक कमु छड॒णि जी धमकी अची थी वञे। हुन जे ज़िद ब॒धण ते हुन खे चयो वियो, ठीक आहे, हिक कम्पनीअ में, काग़ज़ ते तुहिंजो आङुठो लगा॒ऐ पोइ भली तुं वञु हली। हेमल आगाह कयो, किथे बि आङुठो लगा॒इणि जी ज़रूरत कान्हे । पक ई
बा॒पु तो लाइ पैसा छडे॒ वियो आहे, ही सभु मिली करे तुंहिंजो हक़ मारण था चाहीन, किथे आङुठो लगा॒इणि जी जरूरत कान्हे ।
कम्पनीअ जे वडे॒ माण्हुअ केबिन अंदर घुरायो । गोवर्धनभाई, गो॒ठ जो हिकु बडो बुजुर्ग नारणभाई ऐं अम्बीबे॒न अंदर विया ।
तव्हांजो नालो ?
अम्बीबेन गोवर्धन भाईअ तरफ डि॒ठो ।
अम्बा, अम्बीबे॒न!
अम्बा ? पर नामीनेशन त रूपा जे नाले आहे? हीउ कंहिंखे वठी आया आहियो ?
पर हिन जो नालो ई रूपा आहे, असां जे घर में हिन खे रूपा भाभी ई सडीं॒दा आहिन । अम्बा हिन जो माइटाणो नालो आहे।
पर...
मैनेजर साहिब,
हीअई रूपाबे॒न आहे, मा सुञाणा हिनखे । नारणभाईअ पूरे विश्वास सां गा॒ल्हि रखी।
तव्हां वटि को अहिड़ो सरकारी प्रुफ आहे जंहिं में रूपाबे॒न जो फोटो बि लगल हुजे, इलेकशन कार्ड, पास्पोर्ट...
पास्पोर्ट त आहे, अम्बीबे॒न चवण वारी हुई, पर रुकजी बेई । गुज़रियल साल बंगले वारीअ जी निराण ज़िदु ब॒धी हुनखे दुबई वठी वञण जे लाइ हुनजो पास्पोर्ट ठहिरायो हा... पर रमण सां त हिन बटि न को शादी बादीअ जो प्रमाण (सर्टीफिकेट) हो, न रमण जे राशन कार्ड में ई
हुन जो नालो दर्ज हो । हुन जी छडे॒ डि॒नल जोड़ हंसा जो नालो सो ज़रूर हो । ऐजन्ट हुनजो पास्पोर्ट ठहिरायो हंसाबे॒न रमणभाई प्रजापत्तीज जे नाले सां ऐं उन नाले सांई हुअ दुबई जो चक्कर हणी आई हुई, घणो वक़त रही कान सघी जो सजो॒ वक्तु हुन जी अखियुनि अगि॒यां राधिका, जगी॒यो रहंदा हुआ ऐं जवान गीता तोड़े रीटा जो ओनो बि सताईंदो रहंदो हुयसि । दुबई बि कोन वणियसि । बंगले वारीअ जी निराण आरती दीदी, जेका हिते देवीअ जियां लगंदी हुई, दुबई में धूती थी पेई, रखियल खाधो डीं॒दी हुई, कंहिंखे फोन करण न डीं॒दी हुई, किथे बा॒हिर वेंदी त फ्लैट खे बा॒हिरां तालो लगा॒ए वेंदी हुई जीअं मां कहिं सां बि उते मिली न सघां, कहिं सां पधार ब॒घार जी गा॒ल्हि न कढां । नंढे हुंदे हुअ बा॒ (माउ) सां गडु कुझु पैसा कमाइणि लाइ भरत जो कम कंदी हुई। कपड़े मथां भरत जूं फ़ूल पत्तियूं डा॒ढियूं ख़ूबसुरत लगं॒दियूं हुयुं पर कपड़े जी पुठि में धाग॒नि जा मुंझियल मुचा बेहद बदसूरत लगंदा हुआ । हुअ ऐं बा॒ इन गा॒ल्हि ते डा॒ढो खिलंदियु हुयुं, मथां मथां सुंहं ऐं पुठि में... दुबई वञण ते हुनखे नंढे हुंदे कयल भरत कम जी पुठि अक्सर याद ईंदी हुई ...
हुनजो ध्यान टुटो।
बिना आइ.डी. प्रुफ जे मां कुझु न करे सघंदुसि । नामीनेशन रुपाबे॒न जे नाले सा आहे ऐं असां खे रुपाबे॒न छोटालाल पंचाल जे नाले वारो, फोटे सां को आइ. डी. नथो मिले त असीं इंशोरंसि जो अमाउंट डे॒ई कोन सघंदासीं।
पर... पर... असीं त अणपड़हियल आहियूं, किथा आणियुं प्रमाण, मैनेजर साहिब, हीअई मुहिंजे सुर्ग॒वासी भाउ छोटालाल जी विधवा आहे. मुंहिंजे भाउ बी॒ शादी कान कई, हीअ ई... गोवर्धनभाई काफी वेचारो लगी॒ रहियो हो।
तव्हां छोटालाल जो राशन कार्ड बि त डि॒सी सघो था, उन में रुपाबे॒न जो नालो हुनजी पत्नी तोर दर्ज आहे, नारण भाईअ बि पंहिंजी गा॒ल्हि पूरन तकियल तोरियल लफ्ज़नि में चई।
भाई साहिब, असां वटि बि सुर्ग॒वासी छोटालाल जी पत्नीअ तोर रूपाबे॒न जो ई नालो लिखयल आहे, नामीनेशन में रिश्तो लिखयल आहे। पर असां खे इहा जा॒ण पेई आहे त साल अगु॒ रूपाबेन घर छडे॒ हली वेई हुई । हाणे हीअ औरत ई रूपाबे॒न आहे. उन जो प्रमाण (सबूत) त असांखे खपंदो ई।
को रस्तो ...
मुश्किल आहे ... रूपाबे॒न हेतरनि सालनि खां किथे हुई, जरूर जिते हूंदी, उते को इलेकशनि कार्ड वगैरह त ठहिरायो हुंदाईं, बिना उनजे त रही कान हूंदी।
गोवर्धन भाईअ अम्बीबे॒न तरफ डिठो, हुअ छा चवे, हुअ खु़द मुंझी पेई हुई त हुअ अम्बाबे॒न मेठालाल सोलंकी आहे या हंसाबेन रमणभाई प्रजापत्ती या रूपाबेन छोटालाल पंचाल ...
आखिर मैनेजर ई रस्तो सुझायो । हिक गा॒ल्हि थी सघे थी, सा आहे त आफीस पंहिंजे नमुने तपास करे ऐं इहा तसदीक़ करे त हीअ बे॒न ई सुर्ग॒वासी छोटालाल जी विधवा रूपाबे॒न आहे । पर उन में वक्त लगं॒दो, घटि में घटि महिनो । जे महिने ताई हीअ बे॒न तव्हांजे घर में ई आहे ,
असांखे ख़ातरी थी थी वञे त हीअ ई रूपाबे॒न आहे त असीं इंशोरंस जो चेक हिनजे नाले डीं॒दासी...
अम्बीबे॒न रहण लाइ तैयार न हुई । पर हेमल ज़ोर भरियो, बा॒, ही तुंहिंजा पैसा आहिन, तुहिंजे हक़ जा, छो थी छडी॒, बिन लखनि खां वधीक जी रकम चई रहिया आहिन, बापु पंहिंजे लाइ ई छडे॒ वियो आहे, पाण छो छडि॒युं, छडि॒ चिंता बंगले वारीयुनि जी, ही कम छुटा त बि॒या मिली पवंदा, लख बरी थोरे ई मिलंदा...
अम्बीबे॒न खे याद आयो, जड॒हिं राजूडो जा॒ओ हो त छोटालाल प्यार मां हिनखे चयो हो त असीं पंहिंजे पुट खे वडो॒ माण्हु बणाईंदासी, असां वांगुर हू उसनि में खेतु कोन खेड़ींदो। हुन इंशोरंस जी गा॒ल्हि कई हुई, थोरी थोरी रक़म ई त जमा करणी आहे, जेसी राजूड़ो बडो थींदो लख थी बेंदा, सुठे नमुने पड़हाई करे सघंदो...
हेमल खे लगं॒दो हो त बा॒ टेड़े दालान ते हिरी वेई आहे । पर अम्बीबे॒न खे जगी॒ये, राधिका जी याद सताईंदी रहंदी हुई। हुनजो मोबाईल हिते अचण खां पोई बंद ई हो । हुन चाहियो त हुअ घरां थी अचे, पर गोवर्धन भाईअ सख़्ति मना कई, कहिड़ी ख़बर कम्पनीअ वारा कंहिं महिल
कंहिंखे बि मोकलीनि, गा॒ल्हि हथनि मां निकरी वेंदी, रूपाबे॒न खे कंहिं बि हालत में घर छडि॒णो नाहे । अम्बीबेन खे लगो॒ त केरु हुनजो नथो सोचे, हरको पंहिंजे मतलब जी गा॒ल्हि ते अड़ियल आहे....न, न राजूड़ो ईअं कोन्हे, हू त केतिरा दफ़ा चई चुको आहे, भाउ भेनरुनि खे वठी अचूं, गडु॒ रहंदासीं.... रोज़ पेरें पेई कालेज वेंदो आहे....
डेढ महिने खां पोइ इंशोरंस जो चेक मिली वियो - रूपाबेन छोटालाल पंचाल जे नाले सां । टेड़ी मेड़ी सहीअ सां बैंक में खातो खुली वियो, नारण भाईअ ख़ूब मदद कई । सुभाणे चेकबुकु मिलंदो । हेमल उत्साह में हुओ । सुभाणे जीअं चेकबुक मिले, पैसा कढाए हितां हली हलंदासी । हुन रिथा ठाही, चेकबुक हुअ पाण वटि रखंदी... सुबुह जो अण उभरिए घर छडे॒ हलिया हलंदासीं । अम्बीबे॒न चुप हुई।
बि॒ऐ डीं॒हुं चेकुबुक मिली वियो । अम्बीबे॒न वञण जी तैयारी कई। घर वारा हुनखे रहण लाइ चई रहिया हुआ । रमाबे॒न बि मिन्थुं करे रही हुई। चेक बुक जी कोबि गा॒ल्हि न करे रहियो हो, सभिनी खे रूपाबे॒न पर जो भाती लगी॒ रही हुई, हुनन आभा जी बि गा॒ल्हि कई, हुनखे घुराए वठिजे । हुनखे जेको नंढे हुंदे डि॒ठो आहे, वरी कड॒हिं ... राजूडो अञा कालेज मां आयो कोन हो । रात थी वेई । अम्बीबे॒न खे ख़ातिरी थी वेई हुई, घर वारा हुन खे कंहिं तरह मोकल कोन डीं॒दा, थी सघे थो त राजूडो बि ज़िदु ब॒धी बीही रहे । हुनखे चुप चाप ई निकरी वञणो पवंदो
सुबह जो सवेर हेमल अम्बीबे॒न खे उथारियो । हुअ उथी, तैयार थी। हेमल खे चयो त तूं हल बा॒हिर, मां अचां थी। राजूड़ो नवहार वारी खट ते सुम्हियो पियो हो। हुन राजूड़े जो निरड़ चुमियो । राजूड़े जे निंड में ई निरड़ ते हथु रखियो । अम्बीबे॒न टेड़ी मेड़ी सही थियल चेकनि वारो बुक राजूड़े जे कंध खां रखियो।
बा॒हिर अचण ते हेमल हुन खां पुछियो, चेक बुक संभाले खंयइ? अम्बीबे॒न चुप रही, दालान पार कंदे हुन खे लगो॒ त दालान हरुभरु टेड़ो कोन्हे... हुन अखियुं उघियुं, अखियुं आलियुं हुयुं...
- वासदेव मोही
(चेकबुकु किताबमां)
कहाणी तमाम सुठी लॻी । दिल खे छुही वेई। Spellings ते थोरो ध्यान ॾियण जी ज़रूरत आहे।
जवाब देंहटाएं