![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrfXT_ta3NGktGtfRTvIlTQiLF_NB9cWrOQ6oIsKevklGJU-ze7YQ8lQjz7-30nCqBIuitc16nz7wibWjgX8VZ2ZAPG0t8pNzKcZTDJX_LR4JB8D4d7zvSFM3UM-8myFp7qCV23ciAXNbJ/s320/InShot_20210415_212100907.jpg)
ग़ज़लसचु चई पो छो लॻो ॼणु भुल त काई थी वईमूं नथे चाहियो मगर पो भी लड़ाई थी वई
तो बिना महफ़िल हुई बे रंगि ऐं बे जानि ॼणुइअं लॻो तुंहिंजे अचण सां रोशनाई थी वई
कीन रिश्तो हो को तोसां को बि नातो कीन होपो अलाए किअं अचानक ई पंहिंजाई थी वई
मूं करणु चाही हमेशा ई वफ़ा हरि हाल मेंपर न चाहींदे मगर किअं बेवफ़ाई थी वई
छो कयां चिंता लिखियलु जो आ अवसि थींदो उहोजिअं ई आयो ख़्यालु चिंता जी विदाई थी वई
जे कयां शिकवा गिला कंहिं सां कयां ऐं छो कयांहिन ज़माने खां त मुंहिंजी वांदिकाई थी वई
सचु चवां "नीता" जॾहिं खां शाइरीअ सां दिलि लॻीपो त मुंहिंजी पाण सां ई वेझड़ाई थी वई
नीता लालवाणी
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें